วันพฤหัสบดีที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2558

แม่
แม่เป็นคนที่ทำให้เราได้เกิดมาเป็นดูแลเรามาตั่งแต่เกิดคอยดูแลอาหารมาให้เรากินตอนที่อยู่ในท้องแม่นั้นอุ่มท้องเรามาตั่ง9เดือนดูแลไม่ให้เราเป็นไรหาของมาให้เรากินหาสิ่งดีๆให้เราพอถึงวันที่เราคลอดออกมานั้นแม่เป็นวันที่แม่เจ็บปวดที่ท่านให้เราได้เกิดมาลืมตาดูโลกพอแม่เห็นน่าเราแม่กูภูมิใจที่ได้เห็นน่าเราเป็นวันที่แม่เจ็บปวดที่สุดแม่คอยดูแลเลี้ยงดูเราให้กินให้อยู่เลี้ยงดูพอตอนที่เราเป็นไขๆม่สบายแม่นั้นแถบจะเป็นแถนเรราได้คอยดูแม่อดหลับอดนอนดูแม่เราไม่ให้เราเป็นอะไรไปมากกว่านี้พอตอนที่เราหายจากเป็นไขไม่สบายพอก็ดีใจมากที่เห็นลูกของตัวเองหายเป็นปกติคอยดูเลี่ยงดุเราเป็นอย่างดีเลี้ยงดูเราจนเติบใหญ่ท่านนั้นก็ดีใจที่เห็นลูกตัึวเองเติบโตท่านนั้นดีใจมากอยากให้เรามีชีวิตที่ดีคอยถามว่าเป็นไงการบ้านเยอะไม่กินไรยังอาบน้ำด้วยกินข้าวด้วยพอเราโตมีงานมีการทำท่านนั้นก็ภูมิใจที่เห็นลูกตัวเองได้ดีมีชีวิตที่ดีๆๆมีงานใช้มีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่งท่านก็ดีใจมากเราควรที่จะตอนแถนบุญคุณท่านที่ท่านเลี่ยงดูเราเราได้ตอบแถนท่านแล้วพอตอนที่ท่านจากไปเราก็ไม่เสียใจมากเพราะว่าเราได้พอแถนท่านแล้วแต่ถ่าเรายังเราก็มานั้งเสียใจแต่ทำไมตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่ทำไมเราไม่ตอบท่านบุญคุณท่านเลย ที่และคนที่เราควรรักมากว่าใครคือ   แม่